یک خبر خوب درباره ی یک شغل خوب ( روز خبرنگار مبارک )

هر کس در هر شغل و مسئولیتی که بر عهده دارد، می کوشد تا نقش موثری در جامعه ایفا کند. هر چه این شغل و سمت، در رابطه ی مستقیم تری با مردم باشد، حساسیت کار فرد بیشتر می شود. یکی از حرفه های جذاب و البته مردمی، شغل خبرنگاری است. به نظر می رسد که خبرنگاری شغلی بی خطر یا کم خطری است. اینکه در جریان اخبار روز قرار بگیری و از روند اتفاقات مهم روزمره گزارش تهیه کنی و یا تحلیل بنویسی، ظاهرا کار جالب و کم حاشیه ای است. اما 17 مرداد سال 77 روزی است که بر همگان ثابت شد، دلاوران خبرنگاری هستند که برای تهیه ی اخبار صحیح و به روز، جان خود را به میهنشان هدیه می دهند!

شهادت محمود صارمی، خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی در سال 77 و به دست گروهک تروریستی طالبان، باعث شد تا شورای فرهنگ عمومی هفدهم مرداد را به عنوان روز خبرنگار نامگذاری کند.

خبر و خبر نگار

خبرنگار، منعکس کننده ی اتفاقاتی است که قابلیت خبرساز شدن و اطلاع رسانی را دارند. رسالت یک خبرنگار خوب و حرفه ای، صداقت و مردمداری است. کسی که لباس خبرنگاری به تن می کند، باید از مسائل روز و دغدغه های مردمش خبر داشته باشد و در اطلاع رسانی اخبار، بی طرف باشد و جانب حق را بگیرد.

لازمه ی خبرنگار خوب بودن، علم، دانش ،تجربه و شجاعت است. در کنار اینها سرعت، دقت و چنانچه گفتیم صداقت از اصول مهم و موثر بر کار خبرنگاری است.

یک خبرنگار، با توجه به ذوق و استعداد ذاتی و پس از گذراندن دوره های آموزش تخصصی، همینطور با توجه به مسئولیت سنگینی که در این حرفه بر عهده ی اوست، وظیفه ی کسب اطلاعات، تنظیم اخبار و انتقال آن به مخاطب را بر عهده دارد.

ویژگی های کار خبر

1. ذوق و استعداد

از مهمترین ویژگی های یک خبرنگار خوب، داشتن ذوق، استعداد و علاقه است. خبرنگار را یک دانش آموز در نظر بگیرید. اگر این دانش آموز فرضی بخواهد در کنکور شرکت کند، چنانچه ذوق و استعداد کافی برای پذیرفته شدن در رشته ی پزشکی را نداشته باشد، حتی اگر به بهترین کلاس های تدریس خصوصی هم برود، نتیجه ی دلخواه خود را نخواهد گرفت. این دانش آموز اگر در رشته ی پزشکی پذیرفته هم بشود، در آینده رغبتی برای معالجه بیمارانش نخواهد داشت.

حالا در نظر بگیرید خبرنگاری را که بدون علاقه و استعداد دست به تهیه ی خبر می زند. مطمئن باشید خبری که تهیه و منتشر می شود، خبری سطحی و بی کیفیت است که قابلیت استناد هم نخواهد داشت.

2. سرعت

حساسیت کار خبررسانی و نیاز مخاطب به دانستن به موقع اخبار، بر اهمیت سرعت در کار خبرنگار می افزاید.کوچکترین اهمال در انتقال سریع اخبار و اطلاعات، به بی خاصیتی خبر منتهی می شود. دوباره دانش آموزی را در نظر بگیرید که سر جلسه ی کنکوراست و تمام منابع آزمون و نکات مهم کلاس های تدریس خصوصی را دقیق و درست خوانده، اما نمی تواند اطلاعات خود را به سرعت در پاسخنامه منتقل کند!

3. حق طلبی

از مهمترین ویژگی های خبر، صحت و درستی آن است. خبر باید بدور از شائبه های شخصی خبرنگار باشد. خبرنگار باید جانب حق را بگیرد و خبر را قضاوت نکند.

با توجه به تمام نکاتی که گفته شد، اگر به این حرفه علاقمند هستید، می توانید قبل از مشاوره انتخاب رشته ی کنکور و مشاوره انتخاب رشته تحصیلی، درباره ی رشته ی علوم ارتباطات اجتماعی تحقیق کنید. در این رشته به انواع حوزه ها از حقوق گرفته تا سیاست و آمار، مسلط خواهید شد.

دانشکده ی خبر سازمان صدا و سیما نیز، دوره های متنوع و مرتبطی را برگزار می کند.

اما اگر واقعا علاقمند هستید ولی نمی خواهید درگیر پروسه ی دانشگاه بشوید، و یا عجله دارید در کوتاه مدت وارد بازار این کسب و کار شوید، می توانید با حضور در دوره های آموزشی کوتاه مدت، خیلی سریع مقدمات را بیاموزید. همینطور با حضور در دوره های آموزش عکاسی، کلاس عکاسی، دوره های آموزش خبرنگاری، دوره ی آموزش ویراستاری با کمترین قیمت،ضمن استفاده از تجربه ی اساتید معتبر می توانید کلاسهای مجازی و آن لاین استاد سلام را نیز تجربه کنید.

در پایان، برای اهالی رسانه های خبری و قلم هایشان، آرزوی صحت، توانمندی و عزت مدام داریم. باشد که «قلم» این امانت الهی را در راه خدمت به وطن و هموطن خود به نسلهای بعد بسپارند.  

چگونه عکاسی را شروع کنیم؟

تمایل به بعضی از هنرها بسیار فراگیر است. همگی انسان‌هایی را می‌شناسیم که علاقه‌مند به نویسندگی، عکاسی و دوبله هستند. به ویژه با پیشرفت دنیای تکنولوژی و گسترش دوربین‌های دیجیتال و ساده شدن مسیر عکس گرفتن، علاقه شدیدی در انسان‌ها به عکاسی ایجاد شده است. بیشتر این افراد با یک سوال بسیار انرژی گیر مواجه هستند. چگونه عکاسی را شروع کنند؟ برای کمک به پیدا کردن پاسخ این پرسش به سراغ سه موضوع می‌رویم:

۱-چرا عکاسی؟

این پرسش در ظاهر بسیار ساده است؛ اما یکبار کاملاً صادقانه به این پرسش فکر کنید. چرا عکاسی؟  ازعکاسی چه می‌خواهید؟ اگر به دنبال پاسخ به این پرسش در این متن یا هر متن دیگری هستید؛ سخت در اشتباهید. مطالعه و متن‌هایی در مورد این موضوع می‌‌تواند شما را در پیدا کردن پاسخ یاری دهد؛ اما به هیچ وجه، هیچ کسی جز شما نمی‌تواند دقیقاً پاسخ را پیدا کند. زیرا که پاسخ این پرسش، بسیار شخصی است؛ و ریشه در سلیقه، نگرش، شخصیت و پارامترهای کاملاً فردی دارد. اما یک چیز واضح است. باید جواب این سوال را با صداقت تمام به خود بگویید: «چرا عکاسی؟». پاسخ صادقانه به این پرسش سبب می‌شود که انتظار، مسیر و هدف خود را بسیار ساده‌تر پیدا کنید و از بسیاری سردرگمی‌ها رهایی یابید. به یاد داشته باشید در پاسخ به این سوال صادق باشید، نه از ساده بودن پاسخ بترسید نه به پیچیده بودن آن افتخار کنید. فقط صادق باشید.

۲-قبل از عکاسی، تلاش کردن را یاد بگیرید.

 اگر پاسخ به سوال بالا، پاسخی است که مشخص می‌کند می‌خواهید عکاسی را به صورت جدی دنبال کنید نه صرفاً یک تفریح. در ابتدا باید بدانید که برای وارد شدن و دست‌یابی به هر موضوعی، چه عکاسی چه هر موضوع دیگری، نیاز به کسب آگاهی و دانش دارید؛ و باید بپذیرید که برای پیشرفت در هر مسیری، بیش از هر چیز نیاز به تلاش و کوشش دارید. لطفاً، لطفاً، ایده‌آل گرایی بیش از حد خود را دور بریزید و مطمئن باشید که استعداد کل قضیه نیست و باور کنید که بدون تلاش در هیچ کاری موفق نخواهید شد. بد نیست که برای درک تاکید بر دوری از ایده‌آل گرایی، نگاهی به متن «یک هنر کافی است» بیاندازید. همچنین در مقوله‌های هنری به خاطر داشته باشید که هنر با ذوق و احساس یکی نیست. هنر بیش از هر موضوع دیگری با علم، دانش و آگاهی درهم تنیده است. پس پیش از آنکه عکاسی را یاد بگیرید، تلاش کردن را یاد بگیرید. عکاسی فشار دادن یک دکمه و ثبت یک واقعیت نیست. در این راه باید مفاهیم، دانش و تکنیک‌های فراوانی را بیاموزید و تجربه کنید.

برای شروع تلاش، درگیر برنامه ریزی از یک زمان مشخص در آینده ( مانند شنبه‌ها زمان مدرسه) و یا  تلاش  فقط در خیال و تصور،  نشوید. بسیاری از ما در خیالات خود غرق می‌شویم و در ذهن و خیال تصور خواهیم که در آینده تلاش فراوانی خواهیم کرد و به پله‌های عظیمی دست‌ خواهیم یافت و بدین شکل از واقعیت بیرونی فرار خواهیم کرد. تلاش کردن را با آینده موکول نکنید.

اگر به پرسش ابتدای این متن پاسخ داده باشیم، خیلی‌ها فقط می‌خواهند در لحظاتی از زندگی عکس بگیرند و خاطرات را ثبت کنند. اگر واقعاً این را بدانند؛ اصلاً چنین چیزی بد نیست. برای چنین افرادی دوربین‌های کامپکت ساده و یا پیشرفته کفایت می‌کنند؛ و نیازی به وسواس و دقت خیلی زیاد در انتخاب نوع آن نیست. اکثر این دوربین‌ها در حدی که برای ثبت خاطرات لذت بخش باشد از کیفیت مناسبی بر خوردارند.

اما اگر انتظار شما از عکاسی فراتر از صرفاً ثبت یک خاطره است و به عکاسی به عنوان یک هنر، درگیر با معنی و مفاهیم‌های مختلف، زیبایی از دیدگاه هنری و به طور کلی با یک نگاه عمیق‌تر به عکاسی می‌خواهید بپردازید؛ بحث تفاوت پیدا می‌کند.

سپس در یک دوره آموزش عکاسی یا کلاس آموزش عکاسی شرکت کنید.

این را بدانید که قبل از اینکه نوع دوربین اهمیت داشته باشد مهم دردست گرفتن دوربین و تلاش برای عکس گرفتن با اهداف مشخص است. اما به هر حال لازم است که جدا از مسائل فلسفی، زیر لایه‌های هنری، تکنیک‌های عکاسی و...؛ نسبت به خود دوربین و ویژگی انواع آن‌ هم آگاهی داشته باشید. ویژگی‌های دوربین‌های DSLR، کامپکت، آنالوگ و ... را بدانید. به عنوان مثال از شما انتظار می‌رود مانند سایر افراد، دقت حسگر ( مثلا ۱۲ مگاپیکسل) را به عنوان اصلی‌ترین پارامتر انتخاب دوربین نشمارید. پس قبل از هرچیز اگر عکاس شدن برای شما موضوعی جدی است. با دوربین‌های مختلف، ویژگی‌ها و ساختار دوربین آشنا شوید؛ اما باز هم تکرار می‌کنم؛ برای شروع به عکاسی مهم‌تر از نوع دوربین، گرفتن دوربین در دست و شروع به عکاسی است. شروع کنید، هدف گذاری کنید و عکس بگیرید.

تمام این صحبت‌ها، بحث‌هایی بود حول نگرش نسبت به عکاسی. حال اگر شما جزو دسته‌ای هستید که عکاسی را به صورت جدی می‌خواهید ادامه دهید؛ بهتر است در همین لحظه تلاش خود را برای کسب آگاهی شروع کنید.

منبع:https://www.webyad.com/blog/%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D8%B9%DA%A9%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%B4%D8%B1%D9%88%D8%B9-%DA%A9%D9%86%DB%8C%D9%85/

می دانستید تحقیقات مریم میرزاخانی فعالیت های ناسا را 18 سال جلو انداخت؟

مریم میرزاخانی متولد ‍‍۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۵۶ استاد دانشگاه استنفورد که با کسب جوایز نفیسی چون جایزه بلومنتال (۲۰۰۹) و مدال فیلدز (۲۰۱۴) نام و آوازه خود را در علم ریاضیات جاودانه کرد.

به راستی مریم کی بود؟

مریم دختری ساده که علاقه و استعدادش را شناخت و با تمام کم و کاست ها و سختی هایی که در تمامی راه ها ممکن است وجود داشته باشد با اراده ای قابل تحسین قدم برداشت تا باوری را برای خود خلق کند ٍ باوری از جنس توانستن و بالا رفتن.دختری که به نقل قول تمام اطرافیانش به دور از هر نوع حاشیه ای با اراده ای روز افزون در جهت رسیدن به هدفش تلاش کرد.

شاید خودش به این موضوع فکر نکرده بود که فعالیت هایش چه تاثیرات عمیقی بر جامعه خواهد گذاشت ٍفعالیت های او نه تنها تفکر عمومی بسیاری از جوامع سنتی را که پسران را توانا تر و حاذق تر بر ریاضیات نسبت به دختران می دانستند بر هم زد بلکه این پیام را به ما میدهد که هر چند راه رسیدن به هدفهایمان سخت و نا هموار باشد اما این توانایی و اراده ما است که می تواند ناهموارترین راه ها را هموار کند. اطرافیان مردم او را دختری بی حاشیه می دانستند شاید این هم یکی از دلایل موفقیت های مریم بوده است، تمام تمرکز و توانش را برای هدف های بزرک گذاشته است.

میراثی که مریم برای ما به جا گذاست 

درست است که ما با ای کاشهای زیادی روبه رو هستیم مثلا ای کاش فرصت رشد و پرورش نبوغ و استعدادهای کشورمان فراهم گردد تا به دلیل نبود بستر مناسب این ایده ها و تفکر های خلاق که یکی از بهترین راه های  ایجاد کسب و کار و گردش چرخه اقتصادی است کوچ نکنند.اما اگر چنین باشد تا سالیان سال ای کاش ها دست از سر ما بر نخواهند داشت.

شاید ایده ای که در سر داریم و یا به راه اندازی کاری که به آن می اندیشیم در وهله اول ترسناک باشد ویا چون ساختار آن موقتا منظم نیست از دیدگاه اطرافیان بیهوده تلقی گردد اما خوب است در این لحظات به یاد بیاوریم که تحقیقات مریم که حتی نام آن ها برای عده زیادی غریب بود ۱۸ سال فعالیت های ناسا را جلو انداخت، همچنین مطالعات او در زمینه نظریه توابع ستایش‌های بسیاری از ریاضیدانان را برانگیخته بود.تاکنون در مقالات و متون علمی مختلف نزدیک به هزار بار به مطالعات مریم میرزاخانی ارجاع داده شده است.

استاد سلام مرجع تدریس خصوصی و  دوره آموزشی مانند کلاس زبان، کلاس ریاضی، کلاس نقاشی و کلاس عکاسیاین رفتن مریم را که غم بزرگی است به همه مردم عزیزمان تسلیت می گوید.